Ρεμί Γκαρντ: Το «πουλέν» του Βενγκέρ

Remy Gard: Wenger's "Pull"

Remy Garde is Olympiakos's elite and SDNA writes about 51-year-old French technician, Arsene Wenger's influence, beautiful football in Lyon, and the Premier League betting that failed.

Remy Garde, who looks like he is going to take over the technical leadership of Olympiacos, is Arsene Wenger's beloved child. In 1996, when Wenger was about to build Arsenal, Guards had been one of his first translations in North London. The Alsace technician had great appreciation for Gard, and it also played a huge role in shaping Guards' own coaching temperament later on.

"I was playing Arsenal Wenger's Arsenal, where our play was technical and team. We were trying to play football with everyone involved in the game. Surely a team is made up of 11 personalities, but it is a combined game, so you should be smart when you are on the pitch. I like the team to ... speak the same language on the court, "argues the 51-year-old French technician.

Guards' biography is not rich, but having served on the side of top French coaches, he has "studied" football, largely assimilating the experiences he has gained. Like this, Gerard Uyche in Lyon as his assistant, winning two consecutive titles in the League 1 in 2006 and 2007.

Guards' profile was always linked to non-training posts. That is why it was "late" to get the technician's anointing. Originally as a commentator on French television, then as a coach of academies, he then seemed to be taking the lead of the technical director, something he did not follow.

His mutual appreciation with Arsene Wenger had linked Guard and Arsenal since 2007. Initially in a role of the football manager and then as a possible substitute of the Alsatian technician himself in the "Normaries". Besides, Wenger, whenever he found a chance, spoke with the best of words about his "fly".

Lyon and aggressive football: His philosophy

Eventually the above step for Guards came in 2011 in Lyon. In the club with which he had linked his name to France both as a player and after the end of his career, he worked in the academies and as an assistant. It was the moment when Guards put his football knowledge for the first time in the grass as the first coach.

With Lyon, Guards did not manage to conquer titles, except one Cup and a Super Cap in 2012. It was a time when Lyon had serious financial problems and they had to bloom their stars. Something that, logically, puts a stop to Gard's work, with Lyon finishing two-thirds and one-fifth in League One, three years at the helm.

"Guards left an excellent job in Lyon.He was the first coach in his academies before and for that reason he knew his players very well. Lyon now benefits from the work of Guard. He was constantly working under pressure, because Lyon is a demanding club, and he did it well, "Wenger had argued for his" pate ".

But Lyon and Gard in the technical leadership played very nice football, with a football philosophy, based on his mentor, Arsene Wenger. A fast moving and passing game, in a system that constantly changed. What he established was a 4-2-3-1, which often changed to a classic 4-3-3, while in other cases he did not hesitate to play with two clean aggressors in the traditional 4-4-2, with the side Backgammon always go up, playing a lot of the edges.

"If one asks Lyon's people to say that we were an aggressive team, that's because they had a lot of talented aggressive players. I had coaches who liked possession of the ball with artisan footballers. In Lyon this is the culture of the club, and I have emerged through this group, so that's the way I understand football, "said the 51-year-old technician.

At Aston Villa at the wrong time

Guards was classed in Lyon as an open-minded coach who did not hesitate to give opportunities to the talents he had in the roster and to show them to the first team. In his three-year period in Lyon, Guards had a 51.3% win. His departure from the group was for personal reasons, as he had said he wanted a break from football to rest and spend time with his family.

In November 2015 for the French technician the Premier League door opened. The contract offered by Aston Villa was a bet for Guards to make the next step in the world's top championship. The requirements were even higher, but he knew that was his great opportunity.

However, Guards would arrive at Villa Park at a time when the crisis had deepened in the team and it all seemed that the ship could hardly avoid the iceberg. The roster is moderate to bad, the team seen by Randy Lerner who was looking for a buyer, and the financial problems of choking the club.

Ashton Villa did not support Guard on the January transferring track and the French technician retired from his post in March with nightmarish rates. Just two wins in 21 games and the Villa to be downgraded - no longer on the bench - to Championship.

"His dismissal troubled me. When he had come to Aston Villa, he was aiming to work on a long-term project. Villa was too weak to stay in the Premier League and unfortunately did not have time to make the team from the start and return stronger next season, "Wenger pointed out, right after Guards was dismissed, arguing once again His own child.

Guards went to the Premier League in the wrong team at the wrong time. It did not match with the villa ... and left with bad memories. However, his successful presence in Lyon and the work still mentioned in the French team are for him. Olympiakos's turn to the French model, according to Lyon, may eventually give a boost to both the Reds and Gard himself, making Arsene Wenger's mentor smile again with satisfaction.
===Ρεμί Γκαρντ: Το «πουλέν» του Βενγκέρ

Ο Ρεμί Γκαρντ είναι ο εκλεκτός του Ολυμπιακού και το SDNA γράφει για τον 51χρονο Γάλλο τεχνικό, την επιρροή του Αρσέν Βενγκέρ, το όμορφο ποδόσφαιρο στη Λυών και το στοίχημα της Πρέμιερ Λιγκ που δεν πέτυχε.

Ο Ρεμί Γκαρντ, που όπως όλα δείχνουν θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, είναι το αγαπημένο παιδί του Αρσέν Βενγκέρ. Το 1996 όταν ο Βενγκέρ θα ξεκινούσε να χτίζει την Άρσεναλ, ο Γκαρντ είχε αποτελέσει μία από τις πρώτες του μεταγραφές στο Βόρειο Λονδίνο. Ο Αλσατός τεχνικός είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Γκαρντ, κι αυτό έπαιξε τεράστιο ρόλο και στη διαμόρφωση της προπονητικής ιδιοσυγκρασίας του ίδιου του Γκαρντ μετέπειτα.

«Έπαιζα στην Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, όπου ο τρόπος παιχνιδιού μας ήταν τεχνικός και ομαδικός. Προσπαθούσαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο με τη συμμετοχή όλων μέσα στο παιχνίδι. Σίγουρα μία ομάδα απαρτίζεται από 11 προσωπικότητες, αλλά είναι ένα συνδυαστικό παιχνίδι, οπότε θα πρέπει να είσαι έξυπνος όταν βρίσκεσαι στον αγωνιστικό χώρο. Μου αρέσει η ομάδα να... μιλάει την ίδια γλώσσα μέσα στο γήπεδο», έχει υποστηρίξει ο 51χρονος Γάλλος τεχνικός.

Το βιογραφικό του Γκαρντ δεν είναι πλούσιο, αλλά έχοντας θητεύσει στο πλευρό κορυφαίων Γάλλων προπονητών, έχει «σπουδάσει» το ποδόσφαιρο, αφομοιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις εμπειρίες που αποκόμισε. Όπως αυτή δίπλα στον Ζεράρ Ουγιέ στη Λυών ως βοηθός του, κατακτώντας δύο συνεχόμενους τίτλους στη League 1 το 2006 και το 2007.

Το προφίλ του Γκαρντ συνδεόταν πάντα με μη προπονητικά πόστα. Γι' αυτό άλλωστε «άργησε» να πάρει το χρίσμα του τεχνικού. Αρχικά ως σχολιαστής στη γαλλική τηλεόραση, έπειτα ως προπονητής ακαδημιών, ενώ στη συνέχεια φάνηκε να παίρνει τον δρόμο του τεχνικού διευθυντή, κάτι όμως που τελικά δεν ακολούθησε.

Η αλληλοεκτίμηση του με τον Αρσέν Βενγκέρ είχε συνδέσει από το 2007 το όνομα του Γκαρντ με την Άρσεναλ. Αρχικά σε έναν ρόλο του διευθυντή ποδοσφαίρου και στη συνέχεια ως πιθανού αντικαταστάτη του ίδιου του Αλσατού τεχνικού στους «Κανονιέρηδες». Άλλωστε ο Βενγκέρ, όποτε έβρισκε ευκαιρία, μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για το «πουλέν» του.

Λυών και επιθετικό ποδόσφαιρο: Η φιλοσοφία του

Τελικώς το παραπάνω βήμα για τον Γκαρντ ήρθε το 2011 στη Λυών. Στον σύλλογο με τον οποίο είχε συνδέσει το όνομά του στη Γαλλία τόσο ως παίκτης, αλλά και μετά το τέλος της καριέρας του εργαζόμενος στις ακαδημίες και ως βοηθός. Ήταν η στιγμή που ο Γκαρντ θα έβαζε τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις για πρώτη φορά στο χορτάρι ως πρώτος προπονητής.

Με τη Λυών, ο Γκαρντ δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλους, παρά μόνο ένα Κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ το 2012. Ήταν μία περίοδος που οι «Λυωνέ» αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έπρεπε να μοσχοπουλήσουν τα αστέρια τους. Κάτι, που όπως είναι λογικό, έβαλε εμπόδιο στο έργο του Γκαρντ, με τη Λυών να τερματίζει δύο φορές τρίτη και μία φορά πέμπτη στη League 1, στην τριετία που βρέθηκε στο τιμόνι της.

«Ο Γκαρντ άφησε ένα εξαιρετικό έργο στη Λυών. Ήταν πρώτος προπονητής στις ακαδημίες της πριν και γι' αυτό τον λόγο γνώριζε τους παίκτες του πολύ καλά. Η Λυών επωφελείται πλέον από τη δουλειά του Γκαρντ. Δούλευε συνεχώς υπό πίεση, γιατί η Λυών είναι ένας απαιτητικός σύλλογος, και τα πήγε πολύ καλά», είχε υποστηρίξει ο Βενγκέρ για το «πουλέν» του.

Η Λυών με τον Γκαρντ στην τεχνική ηγεσία όμως έπαιξε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, με μία ποδοσφαιρική φιλοσοφία, βασισμένη σε αυτή του μέντορά του, Αρσέν Βενγκέρ. Γρήγορη μπάλα με κίνηση και passing game, σε ένα σύστημα που άλλαζε διαρκώς. Αυτό που καθιέρωσε ήταν ένα 4-2-3-1, το οποίο πολλές φορές άλλαζε σε ένα κλασικό 4-3-3, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν δίσταζε να παίξει με δύο καθαρούς επιθετικούς στο παραδοσιακό 4-4-2, με τα πλάγια μπακ πάντα να ανεβαίνουν, παίζοντας αρκετά από τα άκρα.

«Αν ρωτήσει κανείς τους ανθρώπους της Λυών θα πουν ότι ήμασταν μια επιθετική ομάδα, και αυτό γιατί διέθετα πολλούς ταλαντούχους επιθετικογενείς παίκτες. Είχα προπονητές που τους άρεσε η κατοχή της μπάλας με τεχνίτες ποδοσφαιριστές. Στη Λυών αυτή είναι η κουλτούρα του συλλόγου, κι εγώ αναδείχθηκα μέσα από αυτή την ομάδα, συνεπώς αυτός είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι το ποδόσφαιρο», είχε πει ο 51χρονος τεχνικός.

Στην Άστον Βίλα τη λάθος στιγμή

Ο Γκαρντ χαρακτηριζόταν στη Λυών ως ένας ανοιχτόμυαλος προπονητής που δεν δίσταζε να δώσει ευκαιρίες στα ταλέντα που διέθετε στο ρόστερ και να τα αναδείξει στην πρώτη ομάδα. Στην τριετία του στη Λυών, ο Γκαρντ είχε ένα ποσοστό νικών 51,3%. Η αποχώρησή του από την ομάδα είχε να κάνει με προσωπικούς λόγους, καθώς όπως είχε τονίσει ήθελε ένα διάλειμμα από το ποδόσφαιρο ώστε να ξεκουραστεί και να περάσει χρόνο με την οικογένειά του.

Τον Νοέμβριο του 2015 για τον Γάλλο τεχνικό άνοιξε η πόρτα της Πρέμιερ Λιγκ. Το συμβόλαιο που του πρόσφερε η Άστον Βίλα ήταν ένα στοίχημα για τον Γκαρντ προκειμένου να κάνει το επόμενο βήμα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Οι απαιτήσεις ακόμα υψηλότερες, ωστόσο γνώριζε πως αυτή ήταν η μεγάλη του ευκαιρία.

Ωστόσο, ο Γκαρντ θα έφτανε στο Βίλα Παρκ σε μία εποχή που η κρίση είχε βαθύνει στην ομάδα και όλα έδειχναν πως το καράβι δύσκολα θα μπορούσε να αποφύγει το παγόβουνο. Το ρόστερ μέτριο ως κακό, η ομάδα παρατημένη από τον Ράντι Λέρνερ που έψαχνε αγοραστή και τα οικονομικά προβλήματα να ταλανίζουν τον σύλλογο.

Η Άστον Βίλα δεν υποστήριξε τον Γκαρντ στο μεταγραφικό κομμάτι τον Γενάρη και ο Γάλλος τεχνικός αποχώρησε από το πόστο του τον Μάρτιο με εφιαλτικά ποσοστά. Μόλις δύο νίκες σε 21 παιχνίδια και τη Βίλα να υποβιβάζεται – χωρίς πλέον αυτόν στον πάγκο – στην Τσάμπιονσιπ.

«Η απόλυσή του με στενοχώρησε. Όταν είχε έρθει στην Άστον Βίλα, είχε στόχο να δουλέψει σε ένα μακροχρόνια πρότζεκτ. Η Βίλα ήταν πολύ αδύναμη για να μείνει στην Πρέμιερ Λιγκ και δυστυχώς δεν του δόθηκε χρόνος να φτιάξει την ομάδα από την αρχή και να επιστρέψει δυνατότερη την επόμενη σεζόν», είχε υπογραμμίσει ο Βενγκέρ, αμέσως μετά την απόλυση του Γκαρντ, υποστηρίζοντας για ακόμα μια φορά το δικό του παιδί.

Ο Γκαρντ πήγε στην Πρέμιερ Λιγκ στη λάθος ομάδα, τη λάθος στιγμή. Δεν ταίριαξε με τα... χνώτα της Βίλα και έφυγε με κακές αναμνήσεις. Ωστόσο, η επιτυχημένη παρουσία του στη Λυών και το έργο που μνημονεύεται ακόμα στη γαλλική ομάδα, αποτελούν παράσημα για τον ίδιο. Η στροφή του Ολυμπιακού στο γαλλικό μοντέλο, στα πρότυπα της Λυών, ίσως τελικά δώσει ώθηση τόσο στους «ερυθρόλευκους» όσο και στον ίδιο τον Γκαρντ, κάνοντας τον μέντορά του Αρσέν Βενγκέρ, να χαμογελάει ξανά από ικανοποίηση. 

Πηγή: SDNA